EY ASEMAN
bir efkar-ı ebeddir ki varlığım
her doğan günü sende unuturum şudur, gençliğimin bu deminde vardığım tüm acılarımı düşten bir bahçede uyuturum ninnisi kendinden bir eylül gecesinde kaybolurum bir düş perisinin sesinde ruhum ve bedenim bir selvinin gölgesinde durmadan düşten umutçuklar büyütürüm ey, içimdeki zehri ballandıran güzel ruhumun hamlığını allandıran güzel gönül salıncağında hoş bir seda ile sallandıran güzel ömrümce seni sönsuzluğa götürürüm beni gözlerinde damıt, yürğine ek senden başka ne kalır içimde sonsuza dek varlığın benim için, en büyük dilek sensizliği zamanın değirmeninde öğütürüm ALİ RIFAT ARKU 18/09/2012 İSTANBUL |
Saygılar selamlar.........