BENİMNur ile paklanıp geldim cihana. Şükür olsun Rahman’a, ârım var benim. Dilimden düşürmem Hakk’a niyazı. Besmeleyle başlayan, zârım var benim. Kelâmı belledim ehli zikirle. Nefsime silleyi vururum fikirle. Virdimden düşmeyen hamdla, şükürle. Günahı görmeyen, yerim var benim. Tövbeli kalbimle bir kul olurken. Divanda rızkımla himmet bulurken. Miracın tadında feyiz alırken. Yanmaya tövbeli, derim var benim. O nazarı gördüm varlığı birde. Tesettür eyledim gönlüme perde. Bedenim emanet yalnız kabirde. Cesedi neyleyim, dirim var benim. Bu yüce dergâhta çekmedim zahmet. Feyiz çeşmesinden doldurdum rahmet. Güzelin zatında göründü Ahmet. Ferasete tabi, ferim var benim. Gönlümdeki güzel olmadı iki. O Zattan öğrendim yüce târiki. Kaldırdı sırtımdan taşınmaz yükü. Cenneti gösteren, erim var benim. Rabıtam sanadır işaret göster. Bu yolda âşıklar, âşıkan ister. Cezbe ile zikirde akıtırken ter. Secdenin ihvanı, serim var benim. Şeytanın tılsımı kar etmez bana. Gönülden bağlıyım bir Garip cana. Serdar’ım dert etme dünya bir yana. Sırattan geçmeye, Pirim var benim. |