Eyyûb olmak.[Gülce buluşma.]

Her seher vaktinde, öten kuşlarla
Yönelir duaya, figan ederim,
Gözlerimi yakıp tüten yaşlarla;
Halimi Mevlâ’ya beyan ederim.

’Eyyûb Olmak’ yazısını ta çocukluğumda
dinlemiştim babamdan.
Daha dün
okumuştum.
Sabrın, Allah’a teslimiyet olduğunu,
Kanaatin ve şükrün nimetlerini,
Mahşerdeki mükâfatını...
Yakın eyy ömrüm.
Vuslat yakın,
Say ki gün o gün! ..

Varayım canana, olayım turâb,
Harabat ehliyle, içeyim şarab,
’Günahına şahit tutma’ dedi Râb;
Lâkin aciz kulum, ayan ederim.

Nerde Eyyûb olmak, nerde katlanmak;
Onca derde kedere.
Yapabilir misin? ..Ne var deme
Ya kör şeytan, ya nefis bırakır mı seni sanıyorsun,
Vaz geçer mi düşer mi yakandan, geliyor seninle;
Gittiğin her yere.

Es-Sabur esmânı,Tevvab’la andım,
Er-Rahman Afüvv’le affa boyandım.
El-Muksit’e gittim, Hakka dayandım,
Elest-ü Bezm’inden iman ederim.

Şimdi söyle eyy nefsim; Eyyûb olmak zor mu yine?
Bırakmıyor ki lain, bir saniye
Bir dakika rahat vermiyor.
Firavun olmadı diyor, Firavun olmadın ki rahat bıraksın,
Senden vaz geçsin...

Firavun olmak mı? ..Haşa! Sümme haşa!
Ben sana Eyyûb diyorum,
Sen Firavun diyorsun, Nemrut diyorsun.
Ebû Bekir, Osman diyorum.
Ebû Cehil, Ebû Leheb diyorsun.
Veysel, Bilâl diyorum.
Nemrutlardan,bahsediyorsun,
bence susmalısın.

Sus artık sus Ta-Ha sûresin gördüm,
Es-Sâffât okudum, iradem ördüm.
Fatiha’nın izin, Yâsin’de sürdüm,
Rabbim’den mağfiret, güman ederim.

Git işine hadi git, şeytan senin aklını çelmiş
Ben seni ıslah etmesini bilirim.
İrade vermiş Rabbim.
İyiyi ve kötüyü ayırabileyim diye,
Şuur da vermiş.
Tüm yarattıkarından üstün kılmış,
yer yüzünün halifesi kılmış.
’Kulum’ demiş.
Anladın mı şimdi?
Eyyûb olmamı neden istemiyor, niye seni bana kıştırtıp
Kendisine tabi etmeye çalışıyor.
Anladın belli, başın önünde.

Etemî’yim benle işin kalmadı,
Nefsim boyun büküp esir olmadı.
Boşa kurşun sıktın, hedef bulmadı,
Felâk, Nâs’la seni duman ederim.

İBRAHİM ETEM EKİNCİ.