İstanbul Sen Kokuyor...
Hüzn-ü seher vaktinde Arafata yükselirken ruhum,
Ellerim EYÜP’ün koynunda. Yedi tepeden arşa yükseliyor dualarım Hepsinde sen sen kokuyorsun sevgili. Hissediyor musun gözlerimden akıp giden seni Duyuyor musun haykırışlarımı İstanbul? Ben bu gece her şeyimi kaybettim kaybettim kaybettim. Sahra çölünde yanan mecnuna varıyor gözyaşlarım Leyla’ya dokunuyor çaresizliğim. Sen olmadan üşüyor İstanbul Ben üşüyorum. Kız kulesi kadar yalnızım Savrulmaktayım hırçın dalgaların koynunda. Göz göze geldiğim azgın dalgaların çığlıklarıyla Bağırmak İçimi dökmek istiyorum Susmalara teslim oluyor dudaklarım ansızın Sensizliğin sesini dinliyorum boğazın maviliklerinde Sen yoksun Herkes kalabalığında bu şehirde Kimileri yol gözlüyor uzaklarda Kimileri sevda türkülerinde boğulmakta Kimisi ağlamaklı benim gibi. İstanbul biz olmadan sessiz… İstanbul sen kokuyor sevgili. İstanbul aşktı İstanbul şimdi ayrılık! Durdur saatini İstanbul Ayrılığa vuruyor zaman Canım yanıyor, canım Yitirdiğim sevdam ayaklar altında istiklalin kaldırımlarında Bir veda kurşununa dayanmadı hayallerim Hercai bir ayrılığa yenik düştü bedenim Eşhedü en lâ, lâ ilâhe illallah düşüyor yüreğime Ey saklı şehrim vakti geldi gitmelerin Sevabım olmadın, gün/ahımla veda ediyorum Bu gece kendimden vazgeçiyorum Dokunma sakın bana İstanbul, Artık sevmek istemiyorum. Erkan İpek ŞİİRE SES OLAN GÜRKAN BEŞER ABİME YÜREKTEN TEŞEKKÜRLERİMİ SUNUYORUM TEKRAR... |