ÇAĞIN İLLETİ
Bozuksa, devası var; eşyanın, malın, mülkün
Söz konusu insansa tamiratı ne mümkün! Bilgi davranışa aksetmiyorsa Çürüyen dirseği, ömrü neylerim! Yaş kemale erip hissetmiyorsa Son fasıl segâhı kimden peylerim? Gönül der ki: “Yükü dağından aşır Aşka düşen âşık, aşkla dolaşır Hangi ok hedefe yaysız ulaşır?” Okçuyu bilmeden nasıl söylerim. Nefesim hışıldar: “Hayata büyü!” Kâbusa çevirme koca öyküyü!” Kahpe cehil yok mu? Şu kara büyü Sukûtuhayâller ve heyheylerim! Hayâl mi, gerçek mi azıcık düşün? Boşa mı hâllerden hâle dönüşün? Mutlak var faydası benle dövüşün Hak için cephede kalsın beylerim. Mademki Âdem’dir kulun atası Erdemoğlu’nun da olur hatası Günahkârsa durma; vurup, kır tası! Vallâhi, kafamı kurban eylerim. 14.09.2012 14.28 Salih ERDEM / AYDIN |