VAKİTSİZ
ve sevda
hep sıra bize geldiğinde yorgundu ne vakit bir şiir çalsak karasından gecenin yüzünü dönüyordu yıldızlar ve sevda hep sıra bize geldiğinde yorgundu ve gökyüzü nasıl da susuyordu vakitsiz uykular saklıyordu tenhasında sensizliğin ve sen göğsüme düğüm düğüm sancılar bırakıp nefesimi çalıp gidiyordun kendine kızgın şiirler bırakıp geride kendinden kırgın ve sen kanayan bir gülümseme bırakıp avuçlarıma her gece gidiyordun.. ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |
Kalemi yüreği selamlıyorum
Saygılar selamlar