Doğadır babamız hem de anamız,
Doğayı sevmeyen insan değildir.
Verdiği nimetle olur kanımız
Doğayı sevmeyen insan değildir.

********Bünyesinde türlü çeşit yiyecek,
********Kaynağından gelir berrak içecek,
********İnsan olan elbette ki sevecek,
********Doğayı sevmeyen, insan değildir.

Selâm! Dağ-taşına,ova, yaylalar,
Selâm olsun yazın yağmur, kışın kar,
Duyun! Ey o aşkı edenler inkâr;
Doğayı sevmeyen, insan değildir

********Canlısı-cansızı bin âlem yaşar,
********Sırrına erilmez, aklımız şaşar.
********Haykırır semâdan uçuşan kuşlar;
********’Doğayı sevmeyen, insan değildir.’

Koyun, kuzu meleşirken bayırda,
Çoluk, çocuktarlalarda,çayırda.
Şekil veren oyken şu güzel yurda,
Doğayı sevmeyen, insan değildir.

********Bülbüller ötüşür gülün dalında,
********Meneşke morunda lale alında.
********Görünen bir cennet, ormanlarında
********Doğayı sevmeyen, insan değildir.

Geceyi ay,yıldız, ediyor ak-pak
Gündüzün güneşe yol verir şafak,
Denize, ırmağa, vadiye dön bak;
Doğayı sevmeyen, insan değildir.

********Bulutlar, rahmeti indirir yere,
********Atmosfer rüzgârla çıkar sefere.
********Andolsun yerlerden ta ki göklere,
********Doğayı sevmeyen, insan değildir.

Yaradan, her nimet ile doldurmuş,
Dikenin yanına güller kondurmuş.
Bir nur çevresinde ruh oluşturmuş,
Doğayı sevmeyen, insan değildir.

********
********
********Kimi sevdalıdır, kaşı karaya,
********Ben de sevdalıyım, toprak anaya.
********Sözüm her kuşağa, ana, babaya;
********Doğayı sevmeyen, insan değildir.
********
********

Bozarsak dengeyi, olur mu hayat?
Her şeyim onundur, olmuşsam abat,
Cemali Hikmet’ten devralan, anlat;
Doğayı sevmeyen, insan değildir

-Kalp Sızıntısı- adlı eserimden