İstila
Tavrın nicedir kuğuları andırıyor.
Bir gül düşüyor dudaklarından yarısı alev. Gözlerin İstanbulu kıskandırıyor. Düşlerime giriyor hayalin. Hasretin şeceresini bana sor. Siyah beyaz bir fotoğraf suskunluğu dilimde. Elimde zambak misali açan elin. Kopan filimde gözlerin kayboluyor. Hayalimde İstanbul gözlerin oluyor. Erguvanlar efsane mi gerçek mi? Nedim nigahban makamında, Şehr içinde olmayan dilberi vasfediyor. Nice gazeller düşüyor sonbaharın kollarına Bahar oluyor hayalinle gülüyor erguvanlar, İstanbul gözlerinde eriyor… Bir firuze sabah oluyor şehirde. Seni öykünüyor günün tazeliği. Çiy damlası düşen güller üşüyor. Düşüyor yokluğunda İstanbul, Sinemi hasret istila ediyor… 15.09.2012 İ.K |
Bir gül düşüyor dudaklarından yarısı alev.
Gözlerin İstanbulu kıskandırıyor.
Düşlerime giriyor hayalin.
Hasretin şeceresini bana sor.
Yazan yüreği kutluyorum yine harika bir eser keyifle okudum sevgi ve selamlarımla