BENİM NEFSİMGök kubbede çınlarken, Müezzinin gür sesi. ’o’nefis umursamaz, Kap kalındır ensesi.. Kara kuru çelimsiz, Zavallı insancıklar. Yaş dayandı kırkikiye, Beklerken mezarlıklar.. Nefs-i emmarede Yaşarken sultanlık. Dogum ölüm arası, Sadece bir adımlık. Bilmezki ömürde rızık, Ahirette tadımlık. Bilseydi kulluk adına, Yaptıgı maskaralık.. Ey nefsim, Tek kalan hakikatin, Tarifi senci,benci. Şeytanın kapısında, Kapı kulu dilenci. Deccalın eşşegine, Kılıf diken semerci.. Jale Keskin |