HAYAT DUYUYORSUN DİMİ BENİ
Bir çoçuğun masum gamzelerindeydi hayat.
Fimlerdeki gibi puslu,gri ve gizemli, Yaşamak,sonu belli. Kuşların kanatlarındaki tüy gibi, İnce ve seyrek. Yok yürek,sevmek,olmaması gerek. Korkmamak lazım cehennem zaten çevren. Yapay ışığın ayı kapatması gibi. Nefes almak ciğerin dolması için. Yıllar giderken bakakalan. Belli de olmayan,davetsiz misafir gibi. Mürekkep ve kalemin uyumuyla birleşmiş sanki. Güzel,çirkin,bıkkın,yorgun,yorulmuş,insan seçmeli. Yunusların gülümsemesi,güneşin dibe vurması. Beklemeli yaşanıcak gibi kararsızım bu belli. Gülümserken ağlayan biriyim hayat duyuyorsun dimi beni. |