Naylonlardan çiçek yaptık
Meyvelerden naylon meyve
Akvaryumda naylondan balık,
Sonrada seyrettik alık alık…!
Sonradan naylona bir ad taktık
Plastik dedik…
Ondan su şişeleri yaptık
Su testisini su yolunda kırdık
Masamızın tam orta yerine koyduk
Sadakati saygıyı sevgiyi,
Merhameti iyiliği,,dostluğu,
Vel hasılı kelam;
Cenabı Allahın verdiği her güzelliği,
Her nimeti tüketip yok ettikde,
Bitirdik de,
Bir o plastik denen nesneyi yok edemedik …!!
Ve bir tek onu kopyalayamadık…!!

Oysa insanları…
Koyunları…maymunları kopyaladık…
Ruhsuz sevgisiz saygısız bir ceset yaptık…
Birine sünni dedik,Alevi dedik,
Yetmedi.
Sağcı solcu dedik,
Tutmadı,
Kardeşi kardeşe kırdırdık,
Birine siyah parka,birine yeşil parka giydirdik..!
Kamplar kurdurduk,
Gencecik beyinlerin kafasını,
Ne kadar boş şey varsa doldurduk…!
Aynı silah ile bile birbirini vurdurduk…!!
Oysa biz “EMPERYALİZME” birlikte karşı durduk…
Ve birgün geldi,,
Duygusuz hissiz…olduk,,
Yürü dedik ortalığa saldık…
“Me” dediler ama dilini anlayamadık
….
Sevgiyi dostluğu hoşgörüyü unutan bilmeyen
Tanımayan insanlar
Yarattık…
Yaşattık…
Ve tutup ellerinden sokağın tam ortasında bıraktık…
Bilmiyorum adına ne taktık..?
………..
O günler hayatın bana ne dediği günlerdi
Biz , siz, o, onlar, yoktu artık
Hepsi bir den’ben’oldu lar
Ve ruhsuzlar kervanına katıldılar
Geçmişlerini unuttukları için
Geleceklerini bulamadılar…
Doğacak çocuğa bir türlü soramadık
Neden doğdun?
Bu kadar zorluğu çekeceğini bilseydin
Doğar mıydın diye.
Sormadık soramadık…!
…..
O günler zordu ..zor.. zor..
Toprak sevecen değil
Işık yol gösterici değil
Güneş ısıtıcı değildi
Ama biz çok inanmıştık
Ve…
Adına kader demiştik…!!!