binlerce yiğit vardı bu memlekette
düşman salınmaya,hain gezinmeye korkardı.
gel zaman,git zaman bize bir şeyler oldu.
ne yedik,ne içtikte bize dokundu.
düşman korkarken salınmaya
şimdi başlandı adam sayılmaya
hain korkarken gezmeye
şimdi başladı,memleketin adamını ezmeye
kim alıştırdı bizi
dizi başlarında,aile,akraba içi pis halleri seyretmeye
kim alıştırdı bu okul talebelirimizi
kahpelere,deyyuslara özendirmeye
ilim bizden yaylımış dünyaya
bilim bizden,dini biz anlatmışız
Allah,Kitap,Vicdan,hukuk,insan sevgisi
ne kadar Pir varsa bizden çıkmış,unutmuşuz
Hak’kı söyeyen divan sazlarıyla, kıymetli ozanlarla
ne dediği anlaşılmaz,zamane piçlerini bir tutmuşuz
ne okulda okuduğunu anlar gençlik
ne de bildiklerini,çekindiğiniden anlatmaz ihtiyarlar
gerçekler sır gibi saklandıkça
göz önünde olan insanların çirkefleri bitmedikçe
bu millet, aslında ne olduğunu bilmedikçe
Türk kimliğini,etnik guruplara böldürdüğü sürece
çakalların kışkırtmasına geldikçe
derin ve karanlık bir kuyuya varır yolumuz,
kimse zannetmesin düşmem
sen kuyuya vardıysan demek,düşman güçlenmiştir.
rüzgar yemiş yaprak gibi savurur seni.
senki,ecdadın o koskaca çınarken
bir yapraklık ömrün olur
baharda dirensen,kalsan dalında
kara kışta, şanlı tarihin son bulur.
tez uyan ey Türk,
uyanki,ayakların yere sağlam bassın
yüreğin kardeşine sonsuza kadar bağlansın
tek yumruk ol,tek bilek,tek yürek
vurduğun yer namın olur,sesi dünyadan duyulur.