Dudağını Kadeh Sandım...
Dudağını kadeh sanıp uzandım,
Burcu burcu şarap kokuyordun sen. Bir buseye bir can dedin, utandım, Pazarında aşkı satıyordun sen. Saki sensin, kadeh de sen, şarap ta, Gönül meyhanemde rakseden dilber. Benzerin yok ne Acem’de, Arap’ta Kime baksam ondan akseden dilber. Seni içiyorum inan her gece, Nemli gözlerimden düşen ahımsın. Hem dilimde hem kalbimde gizlice, Zikrim, fikrim, Kâbem, kıblegâhımsın. Tahtını gönlüme gelip kurdun da, Tutan elim, gören gözüm sen oldun. Bela yağdırsan da bu gam yurdunda, Ağzımda her cümle sözüm sen oldun. Seni böyle sevmek günahsa eğer, Tövbe etmemeye yeminler ettim. Sensiz cennet ırmağını verseler, Ondan içmemeye yeminler ettim. Nefesinle cûşa gelip ses veren, Dudağında üflediğin bir ney’im. Ey güzeller şahı en güzel neyzen! Affet bu köleni, sarhoş haldeyim. Muammer Bilim |