Gizlenen yüz, yalnızlık ve yağmur
Yağmur,
buğulanan camların arkasında gizlenen bir yüz henüz farkında değil titrek mum ışığının. Yalnızlık hiç olmadığı kadar sadık bu kentte ve yağmur güzelleştiriyor yalnızlığı gizlenen yüz buğulanan camları silip yağmuru seyre dalıyor kim bilir o sıra aklından neler geçiyor. Sırılsıklam olan çift yağmura aldırış etmeden yürüyorlar ve yalnızlık sadakatini koruyor hala, gizlenen yüz fısıldayarak şöyle diyor; gülümsemek için ne güzel bir neden, yağmur. Camı açıveriyor ve birden başını göğe doğru kaldırıp, hoş geldin diyor ve yalnızlık sadakatini koruyor hala. Gizlenen yüz suskunluğa yumuluyor toprağın kokusunu içine çekiyor çektikçe huzura varıyor çünkü oda biliyor yağmurun güzelliği yeşertecek umutlarını ve gizlenen yüz açığa çıkıyor. Sercan Ateş 14.08.2012 |