Eski bir radyo var dinler dururum
radyoda bir türkü çalar
ben dinlemeye doyamam çaldıkça hüzünlenirim
pencere de bekler dururum gözlerim hep yollarda.

Onlar hep yenilik peşinde
ben eskilerin adamı, eskileri seven bir adamım.
Ola ki gelirsen bu şehre sana kahveler hazırlarım
eksiksiz sofralar.

Saçımı kestim, sakalıma kıyamadım sen seversin diye
sokakların boşluğunda kendimle konuşurken,
çocuklar bana bakıp durdu
gitmeliydim oysa kimselere haber vermeden.

Bir arkadaşa sığındım; sığınmasam daha çok yazacaktım
demek ki arkadaşlara borçluyum mutluluğumu.
Sen her bahar yeniden açan bir çiçek gibisin
bense yokluğunda susuzluktan kuruyan.

Bir türkü çalar durur radyoda
pencereden bakar dururum
seni anlatır durur.
Bir şehir yıkılır yokluğunda
sokaklar ıssız, çocuklar mutsuz.

Sercan Ateş
26.05.2013