Aşk Şerbeti
ilk kez sevip birbirlerini
başa sardılar ömürlerini hiç kafaya takmadılar gelip geçen fanileri. çılgın bir koy du,Karadeniz’di suya bıraktılar dünlerini. dünyanın kirli avuçlarından çekip aldılar düşlerini. umulmadık bir sağanaktı, yangın merdiveninden indiler gümüş renkli denizin alevden yatağına. AŞKIN ŞERBETİNİ TATTILAR. yüz sürüp ölümün eteğine aşk dileyecekler şimdi aşk...aşk..aşk.. kaç kezse ölmenin gereği o kadar çok ölme vakti. keşke her gün yağmur yağsa İstanbul’da… aşkın dudaklarını ıslatsa üstelik bir de pazar olsa... Seher Duman |