Ağladığım Senin Yalnızlığın
ağladığım
senin yalnızlığına... hastalıklı bir ısrarla aklını dikip bana fikrine kimseleri ayak bastırmayışına. sen böylece karanlıklarda tutunurken yokluğuma, kesseler akmaz göz yaşın bir damla ceviz kaplama çalışma masana... kasıtlı çoğaltıyorsun kıtlığımı... o karanlık düşsüzlüğünde viyolonselin ağıdına inliyor piyano sessizce... kederli bir kadın sesinde kan ağlarken Fransızca bir erkek gür sesiyle yalelli çekmekte Arapça.. senin suskunluğun hangi dilde söyler misin bana? ne yaptık böyle sana? sen ve ben acımasızca.. ağladığım sana, senin yalnızlığına.. Seher Duman |
geç kalmışlığıma hayıflanarak.
teşekkürler