Bırak sev(in)sin yürekler...Bende insanım Senin gibi Onun gibi Takılmam dine Takılmam dile Rengide cabası Takıldığım tek şey Dünyanın sınırları Hangi hakla? Hangi mantıkla? Çizilmişler Doğduğumuz yeri Seçme şansımız var mi ki? Yetmiyormu insan olduğumuz? Aynı havayı teneffüs ederken Aynı güneşi paylaşırken Aynı kalbi taşırken Tutamazken zamanın kuyruğunu Kayarken elimizden Bazen geç bazen erken Bırak gülsün gözler Bırak sev(in)sin yürekler Bana neyse Onlara da aynısını desem Acab ne kaybederem?... (Berlin,10.09.2012) Talat Özgen |