NE ÇOK ACI YAŞANDI
görünmeyen el zaman aralığında boğaz sıkıyor
iki güzel söze hasret eziklik sonsuz büyük acıyla altüst çağlayanlar alacakaranlık sisler tünelinde kardeşlik don tuttu umudun sıcaklığı acılar evreninde acılar acıları ziyarette vicdan direndikçe unutmakta yargılayan her çığlıktan utanç susmakta Beytüşşebap gecesini karşıladı yorgun kırgın bir sabah daha bölünmesin uykunuz uyanık sandıkları uykuda uyuyanlar boğazında infilak eden çığlıkları yutma yarışında acıdan acı damıtıp azık diye paylaşanlar ne çok acı yaşandı ateşle ittifak yaptı ateş her acının ev sahibi insan yarası aileler söz onca yol aldı yorulmadı, gerçek acı bu ateş ateşle harlandıkça hiçbir şey olmamış gibi iklimimiz yüklendiler yine ayakta duracak cesareti analar da babalar da çocuklar da eşler de ateşin düştüğü yer yanan gerisi hikâye M. Mustafa KILINÇER 04.09.2012/İZMİR |
Tebriklerim kalsın...