23. KOĞUŞ
23.KOĞUŞ
Ruhum bedenime hapsolmuş, bedenim bu dört duvar arasına. Gençliğim yok olmuş ,olmayacak yarını düşünüyorum umutsuzca. Sensizliğin sancılarını çekiyorum ,sessizliğin uçurumunda. Ruhum acıyor, ağlıyorum 23. koğuşta. Bedenim ruhuma dar geliyor, dar geliyor bu koğuş bana. Duvarlar, ranzalar konuşmuyor her şey düşmandan yana. Pencereme güvercinler konuyor, selam gönderiyorum sana. Seni özlüyorum ruhsuz 23. koğuşta. Gönlümdeki güzelliklerin kırıntılarını verdim kuşlara. Güzellikle sevgiyle doysunlar ,doysunlar ki ulaştırsınlar insanlara. Yaşamak, sevmek benim neyime, her şey yasak bu çaresiz idamlığa. Seni son defa düşünüyorum 23. koğuşta. 2009 denizli |