NEFİS
Nefsim olmadan yaşayamam
O benim hayat köprüm Onunla yer,onunla içerim Canıma can katar sevdirir bana Dünyayı O olmasaydı eğer çekilirmiydi bu gurbetlik Ne zaman beni terketti işte sıla Canım acır onu andıkca İster ister doymaz, istersen Dünyayı ver Arzuları bitmez, yoruldum ona hizmet etmekten Oysa ben misafirim, ne gerek var bu kadar hezimete Gün gelecek ayrılacak yollarımız İkramım son bir nefes olacak Yolcu yolunda gerek giderken sılama İşte o zaman mutlu olacağım Ey nefis! Dünya senin olsun Doyamadın ona, sonunda o seni terk etti Ben şimdi mutluyum,görmek istermisin beni |