Kadın*
Bütün zamanları sana kurmuştum
Tüm umutlarımı boş eden kadın Yeşil gözlerinden sevda dermiştim Gönül yaylasını kış eden kadın Belki bir aptaldım belki kafasız Geç anladım sevda yokmuş cefasız Yaşanacak çok şey vardı vefasız Hayalleri dahi düş eden kadın Aşkın ile şair etsen de beni Şiir yazmak için sevmedim seni Yanıyorum zalım vicdanın hani Yaktıkça gönlünü hoş eden kadın Yaşantım cehennem olsada şayet Bin defa canımla öderim diyet Asla yaratana etmem şikâyet Her gün gözlerimi yaş eden kadın Hazaniyem sensin aklım odağım Dudağından alev aldı o dağım Yar göğsünde ölmek idi adağım Sinesini kor/a/taş eden kadın |
ne güzeldi böyle
tebrikler bıraktım
selamlar