GÖMDÜM SONSUZA DEK.Olmadım ki ey gönül, varlığından pek haberdar, Hissedem yokluğunu,vazgeçince bu sevdadan. Bekledi durdu ömür, geleceksin bir gün ey yar, Uzadı gecelerim, bitmeyince bu ızdırap. Seni bende büyütüp, avuttukca ruhumu ben, Anladım ki ey gönül, kandırmışsın kendini sen. Gecenin zulmetine terkettim ben kafiyemi, Gündüzün azabından kurtaramazken kendimi. Yalnızlık hastır TANRIYA, ben çekemem bu tekliği, Sonsuzluk has CİHANA, bekleyemem sonsuz seni. Umutlar birer birer solup yiter, günüm gibi, Gözyaşım akıp kurur,unutulmuş nehir gibi. Sen unut benim gibi, yokluğumda sözlerimi, Bakmaya çekindiğin aşk dolu bu gözlerimi. Seni bende bu gece, bitirdin ey hurimelek, Gömüverdim adını dergaha ben sonsuza dek. |
Sonsuzluk has CİHANA, bekleyemem sonsuz seni.
çok güzel bir anlatım olmuş.dilinize sağlık...