Çiçek Çocuk
içinde bir yerler dolmuştu
papatya ülkesinden gelen görünce çiçek çocuğu. papatya gibi gülüyor papatya gibi kokuyor ve elleri yumuk yumuk tu. hiç hazır değil di gitmeye mevsimsiz açılmanın yaprağı; sızısını acıyor du. gize bulanmış öykülerden dili; silik bir marş söylerken yıllarını kavak yelleri alıyordu. yolu kutsal bir yol du dar dı,yokuş tu,ve zor du içindeki papatyalar solmuştu. İstanbul’a yağmur yağdığında martıların kanatları ıslanır ya imgeler sığınır saçak altlarıma. şiirlere taşıyarak onları kim söyleyebilir canlarını yaktığımı? Çiçek Çocuk bu sabah bana papatya getirdi. O artık biliyor neden papatya sevdiğimi... Seher Duman |
Çiçek Çocuk bu sabah
bana papatya getirdi.
O artık biliyor neden
papatya sevdiğimi...
Yüreğinize sağlık. Selam ve sevgiler.