BENİ BOŞ VER
eşkiya midem ruhuma hapiste şamar atıyordu
iki dağın arasındaydı gözlerim nehir gibi akıyordu vede hep gece gündüzüm hiç doğmadı bekleme beni yok benim düyada inan güleceğim sen gülmene eğlenmene bak beni boş ver yazılmış arnıma kaderim fakir diye dikilmiş felek elbisem kahır diye işlenmiş üstüne beyaz bir kefen ile bekleme beni sen gülmene eğlenmene bak beni boş ver irfan KÖKTEN |