GECEYE SORDUM
Bir gece vakti bakarım gökyüzüne
Ay ışığı çarpar bedenime Bakışları süzülürken tenimde Konuşurum geceyle… Derim ona Neleri örtersin o kapkara bedeninle Nelere şahitsin o görkemli biçiminle Kim bilir Kaç maskeli aşkın, zevki sefasına şahit oldun sen Kaç aşığın acısına, dua ettin pencerende Kim bilir kaç beden için ağladın çaresizce Yedi iklim dört bucak senin eteklerinde… Peki siyah rengin niye Niye mor değil Neden değil pembe Mutlu musun peki o yerinde Mutlu olsan çünkü vermezsin yerini gündüze… Dur derim Hemen gitme Beş dakika daha vur Ay ışığını göğsüme Olmaz böyle Kaçmak yakışmaz senin heybetine Yoksa dilin varmıyor mu gördüklerini söylemeye Haklısın öyle ise… Tamam derim Al sırlarını ve çekil köşene Bırak yerini yeni bir gündüze Hangi yürek dayanabilir ki bu kadar çirkinliğe… Zuhal Eraslan |