el aman
yıllar
belki azar azar ama su gibi ötesi yok aldılar katilim oldu zaman çürüdüm ayazda el aman yittim azar azar ah yıllar! oysa sen bi’ arasaydın hani belki bi’ yüzünü gösterseydin buradayım işte deseydin belki de beraber içiyor olacaktık şu an yalnızlığın acısını yudumladığım bu kahveyi yine de hadi kalk gel soğumadı henüz kahve hâla hazır fincan mutfakta ve hâlâ beklemedeyim ah yıllar azar azar belki ama su gibi hızla akan el aman... atilla güler |