...
Güneş gibi doğmuştun ya ruhumun en ücra köşesine.
Gün bitmeye gelmişti ve gidiyordun. Sen dönüp bakmadın giderken, henüz aydınlıktı yer gök. Geriye kalan karanlıklarda yaşadım. Ve başbaşa kaldığım karanlıklarımın ardından birkez daha sevdim seni... -EmreBUDAK |