Dünyaya gelmeye de, ne kadar meyilliydi Eflatundu gökyüzü yıldızlar afiliydi İçimi dökeceği her halinden belliydi, Yağmuru bekliyordu cesaret versin diye İnfilak arzusunda, suskun-mahcup seciye.
Pejmürde bir haldeydim uzaktan bakılınca Gözlerim durduk yere aynaya takılınca Kendi aksimden korktum bir başıma kalınca, Mecnun değildim fakat, Leyla gibi bir bendim Tam zamanıydı artık yıkılmalıydı bendim.
Ne olduysa olmuştu o kısacık arada Hemen de kanıksandım kabuk tutmaz yarada İnzivaya çekilip düşündüğüm sırada, Kör kütük sarhoş gibi, kendimden bir geçmişim Zihnimde dolanırken kırk beş yıllık geçmişim.
Kırgınlığı öğüten değirmen olsa yürek Yine de çekemezdi, onca hüzne ne gerek İnceldiği yerinden bir hamlede çekerek, Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
_KIRKBEŞ YILLIK GEÇMİŞİM_ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
_KIRKBEŞ YILLIK GEÇMİŞİM_ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
kimbilir bu 45 lik belkide yolun yarısıdır :) nice yaşlara, harika bir şiirdi kutlarım canım...yine bir karışıklıkmı var ne ? bildiri bitti derken günler öncesi bıldiriler geliyor, buda onlardan birisiydi...sevgiler canımcım...
Günlerdir görüştüğümüz bir ilaç firması vardı. Üretim tamamen durdurduk diyorlardı. Bugün söz aldık, sınırlı sayıda üretmeye başlıyorlar. Tekirdağ deposuna haber verdik. Büyük ihtimal iki hafta içinde elimde olacak ilaç inşAllah... İlginize çok teşekkürler, sevgimle...
Dünyaya gelmeye de, ne kadar meyilliydi Eflatundu gökyüzü yıldızlar afiliydi İçimi dökeceği her halinden belliydi, Yağmuru bekliyordu cesaret versin diye İnfilak arzusunda, suskun-mahcup seciye.
Pejmürde bir haldeydim uzaktan bakılınca Gözlerim durduk yere aynaya takılınca Kendi aksimden korktum bir başıma kalınca, Mecnun değildim fakat, Leyla gibi bir bendim Tam zamanıydı artık yıkılmalıydı bendim.
Ne olduysa olmuştu o kısacık arada Hemen de kanıksandım kabuk tutmaz yarada İnzivaya çekilip düşündüğüm sırada, Kör kütük sarhoş gibi, bir kendimden geçmişim Zihnimde dolanırken kırk beş yıllık geçmişim.
Kırgınlığı öğüten değirmen olsa yürek Yine de çekemezdi, onca hüzne ne gerek İnceldiği yerinden bir hamlede çekerek, Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
değil mi..herkes başlarda nasıl da cici...hemencecik sevmeye de alışkın olunca kalplerimiz..hemen kanıveriyoruz sonra da yanıveriyoruz:(( hayalkırıklığı ötesi...
Ben de diyorum ki Herkes nasılsa öyle görünsün, makyajı sevmiyorum, ilk karşılaşmalarda. Hele ki o gözlerini göremediğim o siyah gözlükleri hiiiiççç takmasın gözüne...
ııhh..bazen de de ki,önce yakınımdakilerin gönlünü alayım..onlar iyi günde de kötü günde de çünkü..nasıl ama..böyle de atarım tribimi..üzerinize afiyet biraz tribal enfeksiyon olmuşum da ;)))
Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
Hep diyoruz bitanem ama... yeni başlangıçlar, yeni anlar, yeni bir insan demek...eskisinden soyutlayan kendini... ne bileyim Neclam ne bileyim... zor çok zor gibi... aşılmaz dağ gibi geliyor bana ama bir anlamda mecbur olduğumuzuda biliyorum hep aynı yerde, aynı noktada çürüyene kadar öylece... insanız nihayetinde bir ark bulmalı akacak , bir gök altı mavisine, güneşine kanıp az da olsa yaşıorum ölmedim diye kendimizi kandıracak... duygu yüklü eserini kalben kutlarım bitanem.Her zaman ki gibi mükemmeldi.Her dem sevgiyle.
Zaten belli bir ömürden sonra mecburi yeni başlangıçların dışında olacak iş değil, ben de senin gibi düşünüyorum. Hani olur ya... ya da olsaydı diye düşündüm şiirde. Yoksa imkansız canım imkansız... Fakat biz yine de şiirlerde yazılarda bari yaşayalım yenii başlangıçları. :)))
Pejmürde bir haldeydim uzaktan bakılınca Gözlerim durduk yere aynaya takılınca Kendi aksimden korktum bir başıma kalınca, Mecnun değildim fakat, Leyla gibi bir bendim Tam zamanıydı artık yıkılmalıydı bendim.
Ne olduysa olmuştu o kısacık arada Hemen de kanıksandım kabuk tutmaz yarada İnzivaya çekilip düşündüğüm sırada, Kör kütük sarhoş gibi, bir kendimden geçmişim Zihnimde dolanırken kırk beş yıllık geçmişim.
Kırgınlığı öğüten değirmen olsa yürek Yine de çekemezdi, onca hüzne ne gerek İnceldiği yerinden bir hamlede çekerek, Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
Deyerli dost kalemharika bir eser okudum okurken keyif aldim kutlarım saygılar
Kırgınlığı öğüten değirmen olsa yürek Yine de çekemezdi, onca hüzne ne gerek İnceldiği yerinden bir hamlede çekerek, Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
Ümitler bitmediği tükenmediği sürece her bahar yeni filizler verecek yeni güller açacaktır harika şiirinizi okumak güzeldi kaleminizi kutluyor saygılar sunuyorum..
Kırgınlığı öğüten değirmen olsa yürek Yine de çekemezdi, onca hüzne ne gerek İnceldiği yerinden bir hamlede çekerek, Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
Haklisin Arkadasim . Ne zaman yerinde duruyor ne de bizler . Farkind aolmadan doluyor terazinin kefesi zaten . Doldur bosalt derken galiba omuru bitirecegiz :) Guzel bir calisma , ve de
Kör kütük sarhoş gibi, bir kendimden geçmişim Zihnimde dolanırken kırk beş yıllık geçmişim
Dünyaya gelmeye de, ne kadar meyilliydi Eflatundu gökyüzü yıldızlar afiliydi İçimi dökeceği her halinden belliydi, Yağmuru bekliyordu cesaret versin diye İnfilak arzusunda, suskun-mahcup seciye.
Pejmürde bir haldeydim uzaktan bakılınca Gözlerim durduk yere aynaya takılınca Kendi aksimden korktum bir başıma kalınca, Mecnun değildim fakat, Leyla gibi bir bendim Tam zamanıydı artık yıkılmalıydı bendim.
Ne olduysa olmuştu o kısacık arada Hemen de kanıksandım kabuk tutmaz yarada İnzivaya çekilip düşündüğüm sırada, Kör kütük sarhoş gibi, bir kendimden geçmişim Zihnimde dolanırken kırk beş yıllık geçmişim.
Kırgınlığı öğüten değirmen olsa yürek Yine de çekemezdi, onca hüzne ne gerek İnceldiği yerinden bir hamlede çekerek, Koparsa kopsun dedim, kafa tutup maziye Yeni başlangıçları koyarken teraziye.
Yaşamdır işte,ömrün neresindesin bile bilemezsin,hangi yaşta olduğun değil,hangi yaşamın neresindesin düşünmek daha doğrudur. Yaşamadıklarını,yaşamak istenmeyip yaşanmayanları yaşamak arzusu anılarını anımsayarak tekrardan yaşamak kadar güzel bir şey yoktur. Olanları özümseyerek hayatın nirengi noktalarından kendini tekrardan görmek de bir mutluluktur.olmazsa da düşünmek bile güzel. Duygular tazeliğiyle yazılmış kutlarım... Sevgi ve selamlarımla...
Her biten gün yeni günlere gebe değil mi? Geçmişte olanların muhasebesini yaparak yeni bir geleceğe kapı aralamak, tazelenmektir... yeniden hayata merhaba diyebilmektir. Araladığınız kapıdan her dem hakkınızda hayırlı olanların hanenize girmesi temennisiyle güzel şiiri yazan yüreğinizi kutluyor, muhabbetle selâmlıyorum.