Hüzün Düşer Yüreğime şiirindeki;

"Anam zurna tutmuş
Babam da peşrev
Bak Ruhi bak
Kime benziyorum
Kimin hatalarıyım ben"


Bu dizeler oradaki haliyle ortalıkta bırakılamazdı. Bu çalışmamla ayrı bir çalışma olarak anlamı bir başka temel açıdan işledim.

Hastalığına
Patolojine kailem
Ben senin sosyo-toplumsa oluşuna nailem

Anam zurna tutmuş
Babam da peşrev
Bak Ruhi bak
Kime benziyorum
Kimin hatalarıyım ben

Anam çeviren
Babam kayyum olsa…
Yine de ben
Topluma benziyorum
Toplumun hatalarıyım Ruhi

Tıpkı anam gibi
Tıpkı babam gibi
Suçun özelliği mi
Suçun tüzelliği mi Ruhi?
Yapı içinde, yapı gereği:
Yasan, tasan
Birikmiş özel kasan
Evliliğin, müstevliliğin mülkiyetin gibi
Tüzellikler olmasaydı özellik olur muydu?
Bunun için mi çok mizaçla
Sümen altı ve dümenciyiz?

Hangi hataların altında kalkacaksın?
Kalkamazsın ki Ruhi, hatalar senin değil.
Yazgıyı sen yazmadın
Kötülüğe kuyu kazmadın
Anonim olmuş Ruhi, anonim
Toplumun baş etmediğine sen ne yapabilirsin?
Sen kabahatine müştak

Seni topluma çeken ne Ruhi?
Tuzun ekşidi
Toplum niye var?
Senin özün, sözün niye böyle?
Söyle
Söyle patlayasıca
Gün gibi gün üzerinde atlayasıca

Anam uslu dur derken
Babam neden puslu dur der?
Başım başken
Kafam niye kel?
Herkese aş, herkese iş derken
Patlarcasına
Aksırmadan tıksıranlar yanında
Neden açım?

Ben tembel miyim Ruhi?
Çalışmam toplumdan
Karışmam toplumdan
Tembelsin diyorlar
Tembelliğim neden Ruhi?
Somuna ihtiyaç duymayıp
Bir elma yemeyi bilmemekten mi?

Ben neden bilmem
Barışla, yarış...
Matematik, kaos, feza?
Dinim, imanım
Melek, cin, şeytan gibi keza

Hangi tür devinişin
Yol şaşırmış çocuklarıyız biz Ruhi?
İnin mi, Cinin mi?
Hinin mi kinin mi?
Ömerli, Haydarlı
Alevi Sünni der verir niza
Hamasine bedel oluşla
Dünyaya deriz hiza

Aşımın mı, işimin mi…
Bizim kavgamız mı bunlar ruhi?
Toplumun kavgası mı,
Nasıl bir hak edişin bedeli
Toplumun hangi kusurunun alçalması?

Sosyal elci anam, inli
Cemaat yapılı babam cinli
Totem ruhlu dedem, masal billi
Tabucu ebem yasal dilli
Ama gözlerimiz hep kinli
Kinli Ruhi
Bu kin bize
Kaç ayak?
Saç ayak
Taç ayak!

Öncesinden baki
Kalmamanın adresleri
Ne İsa’da
Ne Musa’da güman gördüm
Tarihselliğimle
Çocuk kalmadım
Büyüdüm büyüdüm
Muhammed’le ördüm erdemi
Salınımlara geçerken
Sordum soruşturdum her demi
Bizimki tarihsellik mi,
Uyuşuyorlar mı; zamanla, zeminle Ruhi?
Yanıyoruz Ruhi Yanıyoruz
Yaşamak dururken
Toplum elinde
Aç kalmak, it gibi gebermekle
Eğer yanma tarihsellikse...
Yangınlarım var Ruhi
Bil ki seni de yakacak

Acayipsin Ruhi
Sular başından akıyor
Ayakların ıslak
Zemin gök

Kişiliğim, özüm, sözüm
Bunlarla yoğrulur Ruhi
Nerden bilirdim hırsızlığı
Nerden bilirdim toplu sözleşmeyi
Topluma benziyorum
Anamla, babamla...

Ağacın meyvesini almak
Hırsızlıksa
Her zaman hırsızız
Hırsızlığımız neydendi Ruhi?
Emeği kim kutsamıştı Ruhi
Emek verilmeyen meyve haramdı
Emeğim var Ruhi
Yıllarca emeğim var
Demeğim var Ruhi
Öyleyse ben neden hırsızım?

Hiç düşündün mü geberesice?
Bir toplumun olmasa:
Onunla irade eden öznen de olmayacaktı Ruhi
Aklında geçse de hayalin
Sen rokete binmeyi nereden irade edeceksin ki?
Sen benim gücümden ve kusurlarımdan mamul
Ve mündemiçsin...

Ne iştir bu Ruhi?
İş ala
Emek vere
Ter sile, nar vere
Hukuk yemek mi?

Cehenneme de
Cennete de önce toplumun girer
Parçası olmakla, sen
Bütünden parça olup
Bütün gibi davranamamaktan
Yine de sen
Toplumun kusurlarından mamul
Melül ve malulsün

Kan gider Ruhi, kan gider
Arada bir dere geçer
Köprü kurulur
Matem istemez, sus gerek
Can gider Ruhi, can gider.

Yine de bilmez gibi hazlasın
Unutma Ruhi,
Sen sosyo-toplumdan biraz fazlasın

Kişiliklerimiz araç
Toplumsa güç.
Kişiler değil,
Tüzellikler sorgulanır Ruhi!
Nah şuramda var, bir nar; mıhtan
Yeter tutulduğum
İndir beni çarmıhtan.

Ruhi!
Huyun çıkmıyorsa
Canın çıksın, yeğdir!

31.08.2012

Bayram KAYA

Ruhi: Beden ve ruh yapısı toplumla sınırlı olan kadarıyla, kusurlu olan kişilik. Yine de senaristi onunla söyleşmektedir.
İn: İnsan demek. İn misin, cin misin? in cin top oynuyor gibi.
Müştak: Özleyen