Ayrılıkların sonu yok bilir misin
Bilir misin tarifi olmayan hep tersten esen
Bu kurak rüzgarları bilir misin bu kısırdöngüyü


- ’Gitmeliyim, alışamadım bu kente’ diyor
İçimde ulaşılmayan hiç ses....
Kalbimde başka başka isimlerin bayatlamış kırıntıları...
Sonsuz nefesimde... Şuursuz benliğimde ,,, Sen!


Bir teselli ister bu gönül...
Yirminci kışta titrememek için
Kırk yaran kırık bir teselli...
Biraz sen... Kendinden kopuk bir ben...
Gölge şahısların sahip olduğu hürlükler bile yok
Boş kümemde... Aslında hiç olmayan...


Oyun bu oynadığımız hayat içindeki kumarda...
Rus ruleti aslında...
Kimin canı yanacak sevgili... Bilir misin... Bil !


Gideceğim...
Sen unutmakla yükümlü kılınacaksın
Ben bir dahaki sürgünün acısını beklemekle
Sol yanımda biraz sen... Ve içi sen dolu bir şarjör...
Beynimde çekilmeyi bekleyen bir tetik
Bir ömürden bir ben vurulacağım ikimiz öleceğiz


Ardımdan sonsuz aşkla karanlıkları öperek bir şehir ölecek...
Bilir misin!