Mor Gecelerde Beklerim SeniKorkunun sağanağında ıslandıkça Bedeli ödenmiş muştulara koşarım Senli vakitlerde halaylara katılır Gözlerinin uç iklimlerinde kaybolur Senli suretlerden varlığını tamamlarım. Kurumuş peçetelerde senin ismin Yanaklarımda öksüz yaş artığı Yaşlanmış bir hüznün kırışığı Koparıp atarım uzaklara tanımını Kimselere söyleyemem kırıklığımı. Kapatınca yaşam tozlu sayfalarını Anılar kanar seven parmaklarımda Bir düşün slâydı geçer ömrümden Gövdemin harmanında vakit uz olur Ben seni mor gecelerde beklerim. Yine de solgun birikir renklerim Birbirine kesişir tüm yollarım Sen yoksan üşür yaralarım Kalemin değdiği her yer şiir olur Yoksan Yüzüm uhdeli bir kızıllığa sarılır. Bana ait olmayan düşünüşlerin rıhtımında Eski bir sarnıca dayamışım sırtımı Gizli yangınların vanasını açıyor ellerin Ve ben gülüm ve ben gülüm Umutsuz yangınların çırpınışlarındayım. Bu durmadan kanayan yürek benim değil Kimliksiz bir derdin kayalıklarında yitiğim Bahar polenlerini düşürüyor kanatlarından kuşlar Ben alabora olmuş bir denizde Umarsız yokluğunu gözlüyorum. Selahattin Yetgin Şiirime harika yorumuyla ses ve nefes olan sevgili HÜZÜN ŞAİRİ’ne gönülden TEŞEKKÜRLERİMLE... |