bilinçaltımın garip sürorizi
Usulca gözlerimi kapatıp
Düşüncenin derin sularına dalıyorum İçimden kirlenmeden kalan tek şeye Hayallerime Kendimi akışına bırakarak Başlıyorum içsel yolculuğuma Gerçekleşmeyeceğini bilsem de Hayallerimin peşini bırakmadan yürüyorum kalbime Hayallerimden en iyi rehberdir yönüme Yol giderken bir anda kaybolduğumun hissine kapılıyorum Ama bu mümkün değil Kaybolmaz ki insan kendi içinde Sonra kendimden habersiz üyük bir denize açılıyorum Okyanus da olabilir bu Hiç okyanus görmedim, bilmiyorum Soldaki ahşap tabelaya takılıyor gözüm Bilinçaltım benim için koymuş olsa gerek “tuttuğun gözyaşlarının iç denizine hoş geldin” Bir zamanlar akıtamadığım sularda şimdi boğuluyorum ve sonra; Gözümün kenarından kayan bir damlanın ıslaklığıyla Ağlamanın da güzel olduğunu farz ederek Geri dönüyorum can dünyama |
Şimdi sevgili kardeşim düşler ve hayaller güzeldir hele hele yalnız kalınca ilaç gibi gelir ama seni üzünlerinden uzak duracaksın az önce bir hayalim vardı mesela dünyanın en büyük yatını imal ettim bir dünya turu tamamladım sonra yatı yerine bıraktım. Her zaman derim kişi önce kendine değer verecek bizi üzenleri biz neden çok severiz bilemiyorum benim içinde geçerli bu bir bu sorunun cevabını bulabilsem adım mucite çıkacak zaten.
Sevgi saygı ve selam ile
Toprağımsın tarafından 9/2/2012 12:14:24 AM zamanında düzenlenmiştir.