Ey Ağaçlar
Ey Ağaçlar!
Yanılıyor sizi bir dal bir gövde sananlar Ağaçlar... Sizi anca aşıklar anlar Bir çakı taşı ile kazıyan anlar sevdiğinin ismini Gölgenizde serinleyen anlar Ağaçlar... Sizi anca dertliler anlar Kayıp oğlunun resmini asan baba anlar üzerinize Kuşlar anlar yuvasının halini Ağaçlar... Sizi anca çocuklar anlar Bir elma uğruna savaşan anlar dalınızla Bacağını kıran çocuk anlar çetin halinizi Ağaçlar... Sizi anca tarih anlar Sultanlar, köleler, tüccarlar anlar Size selam veren nesiller anlar Ağaçlar... Sizi anca aşıklar anlar |