KEŞMEKEŞ
yine hangi baharın süprüntüsü
hayallerim sitemkar ve düşman pürüzlü hallerim med cezir olmuşsa anda bütün fehmim zelzelelerle birlik çarpışır alnımda derin yerden kopma kara demirlerim bükülmez dilekleri eğerken tereddütler bir tesadüf bir hikmet bir niyet bekler meçhulde bu sine bin denek ekler ama dikeni gül eden bir diyendenim ... |