De bana, ben kara taşa sarılıp da nasıl ağlamayım...
Elimdeki Bir demet kır çiçeğini, -Lodos muydu, Karayel mi Bilemedim- Aldı götürdü, Sımsıkı tuttuğum elimden. Sadece bir ince sızı Ve Kokusuyla Bir kuru dalı kaldı Kır çiçeklerinden ellerimde. Şimdi Oturur da Şu kara taşa, Büküp boynumu Bakarım semaya; Dilime dolanan Bir uzakların türküsünü söyler, Dalar giderim:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SERÇELER AĞLADI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SERÇELER AĞLADI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bu ne hasret bu ne hüzün bu ne sevda böyle.. ne taşa sarılıp yatılır artık ne toprağa.. insan alır başını gider karlı dağa.. Bana değişik duygılar yaşattın... tebrikler..