BABAMOğul diye, diye, damakların kurudu Yağmurda kasketinin tereği korudu Ellerin nasır, yüzümden korudun Alnı terli yasalı Babam ... Cigaranın kıçını ottan üflersin On kardeşin ikisini kömüre sararsın iki diş neyler kuru soğan ezmeyi Yanakları askılı Babam Toprak giyer ayakların utanır çorapların köynek ölçer Anam, ilikli düğmelerin Giymeye kıyamaz sandıkta mintanın Urubası yamalı, namus kokan Babam Hasan’ım taşırım başımda soyunu On yaşında bitirdim mektebi, oyunu, Bir cahil kaleme sevk kıldım serimi Evlat diye, diye, ömrünü çatan Babam |