KADEH ARKADAŞIMA
Oldu mu ya arkadaşım;
Böyle, zamansız bırakıp gitmek var mıydı? Sen demez miydin bana, "dost ile içilir bu içki" Peki,şimdi ben kiminle kaldıracağım kadehimi? Aslında kırıldım sana; Ama mazeretini de kabul ettim, Seninde elinde değil çünkü... Anlayamadığım şey, Bu kadar acelen neydi? Yine bir tüyo almışsın besbelli; Gittiğin yer güzel olsa gerek. Gerçi, senden önce gidenler bir haber vermedi, Ama sen işini bilirsin, her zaman olduğu gibi... Orada ortamını bulup da bir masa ayarlarsan eğer, Benim içinde bir sandalye atıver; Bakarsın, bir gün bende apar topar gelirim. Sen, beni yalnız bıraktın ama, Ben, seni yalnız bırakmayacağım orada asla. Bu kadehimi senin için kaldırıyorum, Unutulmayan dostluğa... Ama sanma ki bu bir veda, Sadece şimdilik elveda... Erman Ulusoy Kırklareli |