Gördüm
Gördüm kıyameti ben.
Gördüm acziyeti. Hem yareyi, hem yarenleri. Gördüm o rüyayı ben, Gördüm işte hayat denen illeti. ... Gördüm kıyameti ben. Gördüm hem hikmetini. Ölümün elindeki o sonsuz şefkati. Gördüm o rüyayı ben, Gördüm işte. Gördüm o Rab’ den gelen sevgiyi. ... Gördüm ben kıyameti. Rüyamda gördüm bir dilsizi. Ondaki eşsiz muhabbeti. Kelimelerini, dilini gördüm. Hayat dediğinde o gerçek sihrini. Allah’ tan geleni bir an, Gerçekten gördüm sanki. Byakuya/ Chire |
Son günlerde hep bunu düşünüyorum.
Tasavvufi bir takım kitapları daha çok okudum bu yaz.
Sanırım ondan olmalı bu düşüncem.
Merak ediyorum şimdi.
Yaşarken ölmeyi becerebilmek çok mu zor?
ya da ölümle ahbap olabilmek.
İnsan hayatında en zor olan bu sanırım.
Nefsini öldürüp, yaşarken ölmeye adanmak.
""Gördüm kıyameti ben.
Gördüm hem hikmetini.
Ölümün elindeki o sonsuz şefkati.
Gördüm o rüyayı ben,
Gördüm işte.
Gördüm o Rab’ den gelen sevgiyi."
O sevgiye talip olanlara ne mutlu!
En azından deniyorum.....
Selam ve saygıyla...