geleceksen gel sevgili
yolu kandırma boşuna
sesin ormanında yitirdim seni
susun çölünde bulamam
bir unutmuşluk nehri akıyordu gözbebeklerinden
yalnızlığımın deltasında kaybolan
aradım durdum bin yıllar boyu seni
zamanın kibela’nın gölgesinde ezildiği günden beri
kirpiklerime yaslanan hayallerde ne güzelsin
ellerimin bozkırına inat
ne kadar cılız kalıyor bir bilsen
sana olan sevdamın gölgesi, sanat
yarım düşlerin ülkesinde iz sürüyorum
bulunur mu senden düşen bir kahkaha
gece sıyrılıp giderken kollarımdan
bırakıp beni, sensizliğin tufanında musa kılan
korkunç dalgalarıyla bir sabaha
senin hasretin, ecelin ehlilleşmişi
gütmesende bendeki ateşi
gönül çadırımda tek yörüksün
geleceksen gel sevgili
çiçeği baharım diye kandırma boşuna
bırak artık geleceği geçmişi


ALİ RIFAT ARKU
24/08/2012
İSTANBUL