O kuşlu sabahlarından ardından
Kala kalmış içim kalbin sokakların bir köşesinde
Kapı kapı gezer durur çarparken kapılar yüzüne
Derviş midir denmez,aşuk mudur denmez
Kala kalmış içim kabin sokakların bir köşesinde
Bir şişe suyu içerken öksüre öksüre burnundan fışkırırken o suyu
Haram mıdır denmez,helal midir denmez
Bir yotma duvarın önünde dururken
Hani görürdü ya okyanusun çılgın dalgalarını
Onun rüzgarını çekerdi boğazına
Onun yelkenklilerine binerdi
Adalarında kıyı kıyı yürürdü durmadan
Hür müdür denmez,tutsak mıdır denmez
Kala kalmış içim kalbin sokakların bir köşesinde
Koca zindanlarda ayağında prangalarla boğuşurken zincirlerle
Yine öksüre öksüre burnundan fışkırırdı kanı önüne
Hani yine de elini vurur du ya yere hiç durmadan
Sonra bir an kıvrılırdı küçük pencerenin önüne
Bir güvercin görünce de hani akardı ya o hiç bilmediği göz yaşları
Seni hatırladığı aşikardı oysa…