Adem
Önümüze yollar düştü Adem
Hep bitecek dediğimiz, bitmeyen taş toprak tuzak dolu bir uzun yol ki, yetişemedik biz Önümüze şehirler düştü Adem akşamlarında kayıp insanlar sabah, ezan sesleri ve dolu dolu yağmur ince yağmur inci gibi yağmur düştü çatılardan aktı penceremize ve biz, şehirlerde yaşayamadık Önümüze sevdalar düştü Adem savaş gibi sevdalar düştü ne şerrinden ne şerbetinden bihaber olduk şimdi unuttuk sevmeyi biz unuttuk unuttuk unuttuk Adem. |