AYNI KALPTE
Sevgili acımadın yargısız infazına,
Can bedende göçünce ruh susardı . Vermedin kısacık susma molası, Yüzüme haykırdin düşman bildin. Birden kanımı dondurdu sözlerin, Ard arda ağırındandi sıraladığın Suçlamalarını hiç noktalamadın Yağ sürdün ekmeğine o ayrılığın. Sevgindi saklandığım ardına yine de, Gözlerini öfkenden ayırıp göremedin . Bizden eksilen bizi tükettin iyice , Vermedin söz hakkını inanmadın. Biz bugün ayrı yerde çürümeyecektik, Yabancı omuzlara yaslanmayacaktık Birbirimiz için gözyaşı dökmeyecektik Her gün damla damla ölüyor değil de , Aynı kalpte nefesle hayat bulacaktık. Nuran KARACA 2.1.8 2012 saat 22 |