BİR ŞAİRİN KALEMİŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Biliyor musun, hiç okumadığın bu şiir hakkında da sadece başlığını görür görmez kimin için bu şiir diyerek yıllar evvel de yanlış hüküm vermiştin.. Aslında şiir ilk mısrasından son noktasına kadar sana, bana, bize aitti.. Bir şair olarak ben bu sıkıntının ezikliğini hemen, hemen her şiirimde yaşadım ve "KALEMİME KİLİT VURDU BU SEVDA" isimli bu şiirimde duygularımı dile getirmeye çalıştığım halde o şiirimde de yine aynı benzer olayları yaşamıştık. Çünkü şüphe ve saplantı insanın bütün duygularını yok ediyor, gözünü kör ediyor, hepsinden önemli ve acı olanı da insanı çok sevilse de vefasız bir nankör ediyor! M.Y.
( VASİYET )
Bir tanem bu gün sana birkaç sözüm olacak, Bu şiiri okurken belki gözün dolacak, Biliyorum çok yakın.. Kapım çaldı çalacak, Vakit çok az ne olur bağışla acelemi; Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Mümkün olsa da sana versem asırlarımı. Bir tek sen örttün benim cümle kusurlarımı, Ben seninle paylaştım en mahrem sırlarımı, Senden başka hiç kimse çekmezdi gailemi; Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Doğuştan revan oldum ben bu aşkın yoluna, Minnetim yok dünyanın parasına, puluna.. Hiçbir zaman eyvallah etmedim ki kuluna, Tanrım beni biliyor ötesi mesele mi? Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Acı gerçeklerimle yüzleşirken orada, Güzel giyin, makyaj yap.. Saçlarını tara da.. Her zaman olmasa da bazen ara sırada, Bırak haset etsinler boş ver sen el-âlemi, Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. En yakınımdan yedim ben her zaman vetoyu, Bize akıl veremez bir kaç Allah’ın toyu! Kül ettiler düşlerden kurduğumuz şatoyu, Sen olsun yıkma bari şu kâğıttan kulemi, Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Sanki ben bu dünyaya harbe gelmişim harbe, Üstüme çok geldiler, çok geldiler yeter be! Şamar oğlanı oldum her gelenden bir darbe! Benimki de bir candı saya mı, kösele mi? Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Ardımdan ah etmişler neyime yarayacak? Senden başka kimsem yok namımı koruyacak, Benim gözüm orda da hep seni arayacak, Ben çoktan defterimden silmişim sülalemi; Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Ruhumu gıyabında düşürme intizara, Belki dilimden kötü bir söz çıkar kazara.. Gül dalında bir bülbül düşerse ahu-zara, Bülbüle mi yanarsın, bilmiyorum güle mi? Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Bu dünya yalan dünya vade dolar, gün biter; Başucumda bir dua oku bana o yeter.. Sensizlik o cehennem azabından çok beter, Ben bir avuç toprakta doldururken çilemi; Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Ne yapayım be gülüm karaymış alın yazım, Ben senden başkasını sevmedim vefasızım! Bir sen varsın, bir oğlum, bir de gurbette kızım, İnan ki ben her zaman çok sevdim ailemi, Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. Bu gün yine bir hayli yoğun hassasiyetim. Her geçen gün kötüye gidiyor vaziyetim, Belki bu son şiirim, sana son vasiyetim, Yine öksüz kalacak bir şairin kalemi; Beni mahzun bırakma mezarıma gel e mi. 22.08.2012 Mehmet YAŞ |
Dost dostun eyerlenmiş atıdır.
Hakikî dost, dostunun en sıkışık zamanında yardımına koşmaya hazır durumda bekler.
SAYIN ARKADAŞIM,ŞİİRİNİZ ÇOK GÜZEL VE ÇOK ANLAMLIYDI.KUTLARIM PUANIM TAM.