VE AŞK SONUNDA KENDİNİ ASTIYerlerde süründü sokak kadını gibi Gururunu çiğnetti üç kuruş sevda puluna Değerlyim sandı İlk aldanışın korkularında dayandı duvarlara Kabuslara döndü güzel rüyaları Her gün ocakta kaynattı kelimeleri Kaynattıkça bozuldu. Sütü bozuktu sonra anladı Çala kaşık yerken güzel günleri Kursağında kaldı lokmalar Tükürdü olduğu karanlık şehirlere Yağmur oldu sevdalara aktı oluklardan Serseriliğe vurdu Çöp kenrlarında içen sarhoşlar gibi İçti kana kana zehirleri. Her güne bir kurşun sıktı Ölmedi Üfledi Sönmedi Off dedi Karşı şehir kana bulandı. Elini uzatsa yakalardı Korktu saçından sürüklemeye kaderini. Bulduğu korkuluğa yaslandı bu sefer Kargalar cirit atarken etrafında Ektiği mutluluk ürünü tarlada koktu Kokusu burnunun direğini yıktı. Bir kale yapmıştı kendine Korktuğunda içine saklanırdı çocuklar gibi Elleriyle yüzünü kapatır Bir köşeye sinerdi Dağılmıştı artık domino taşları Eğildi görmeyen gözlerle Taşları dizdi üst üste Ve aşk üstüne çıkıp kendini astı. Ayvazım DENİZ |
bu güzel eserinizi ve mübarek Ramazan Bayramınızı
canı gönülden kutluyor saygılar sunuyorum..