Can
Hiç bilir misin sensizken ıssızdim,
Sular ortasında çöl bir topraktım, Yağmurdan kaçan ıslanmaktan korkan. Gündüz güneş ile kavrulur iken Gece ayışığında savrulurdum. Su bilirdim ama tadı nasıldi Hasretle yanardim bir damlasına Gözüme nemli bir mavilik serpti Bu hasreti ile yandığım mıydı Kaçamadim tane tane islandim. Yağmur serinliği su canı tattım Kurak çölden bahar yeşili sardım Kuş sesleri, su sesi duyar oldum Seninle hayat buldum HASRETIM susuz bir hayati yok saydım CAN’IM |