ADA
Isssız bir toprak parçası misali,
Konuşmam hep susarım doğayla Bunca mavilik ortasında Hep birisini bekledim, sonunda Yalnızlığa mahkum kaldım bu diyarda. Çok güzellikler geçti uzaktan Haykıramadım onlara utancımdan Geçti gittiler gönlümdeki sulardan Başka kara parçalarına Bir umut var içimde duran Birgün dönerseler geriye İşte o zaman sormak isterim onlara, Neden beni yalnız bıraktınız, Bu koskoca parmaklıklar ardında. Ahmet METE[ |