2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1167
Okunma
Isssız bir toprak parçası misali,
Konuşmam hep susarım doğayla
Bunca mavilik ortasında
Hep birisini bekledim, sonunda
Yalnızlığa mahkum kaldım bu diyarda.
Çok güzellikler geçti uzaktan
Haykıramadım onlara utancımdan
Geçti gittiler gönlümdeki sulardan
Başka kara parçalarına
Bir umut var içimde duran
Birgün dönerseler geriye
İşte o zaman sormak isterim onlara,
Neden beni yalnız bıraktınız,
Bu koskoca parmaklıklar ardında.
Ahmet METE[