YAR GİDİYOR
Olmayacak duaya
Amin dedik beraber Başımızda seher yelleri eserken deli deli Kaptırdık rüzgarına uçurtma misali Bir o yana bir bu yana Rüzgarın götürdüğü yere, el ele yürek yüreğe Estik vurduk kırdık birbirimizi Doyamadık yine de sevmelere. Şimdi bir çığlık var içimde Sus desemde haykırıyor avaz avaz Ellerim titreyerek yazarken son mektubu Neden ekiliyor içimin talan edilmiş bahçelerine Çok mu geçti çok mu erkendik biz bize Bilemeden bu sorunun cevabını Vurduk birbirimizi acımadan Baktım içimden yar gidiyor ağlayarak. Sanki eski bir piyanonun tuşları Yankılanıyor gözlerimin ıssızlığına Onu bir kez doyasıya sevememenin susuzluğu Çölde esen rüzgarlar gibi kavuruyor içimi Damarlarım isyanda Sinir uçlarım gerilmiş bakıyor Ve içimden usul usul yar gidiyor. Çokmuydu sevenlerin duası ki Bize sıra gelmemişti o büyük nurlu kapıda Yanlışı kucaklamak hataydı bilirdik Ama o aşkın ateşiyle yanmaktan vazgeçemedik Ağlamak ifadesiz bir yüzdü şimdi Yola çıkmalıydık sıra bizimdi Ayrılığı kucaklarken kollarım korkmadan İçimden kal diyen yarin sesi geldi. Ayvazım DENİZ |
samimi duyguların sade bir dille anlatımı.
tebrikler.