ağlıyorum..Bak uyudu yine yeryüzü yerini bana bıraktı. Bulutlar görevlerini devrettiler bana.. Ağlıyorumm.. Bir köşeye çökmüş sessiz sakin duran sokak çocuğuyumm sanki Ellerimm üşüyor nefesimle ısıtıyorumm Kalbimm üşüyor ama ısıtıcak kimseyi bulamıyorumm Sanki bir sokak kedisiyimm Hayatın bütün kötülüklerinden zorla sıyrılmış Ve korku içinde yaşayan Geleni inceleyen Gidenin ardından baka kalan Yeryüzü uyuyor bu saatlerde Kimsesizliğin sesi kulağımda ben sağır oluyorumm Verilen görevi yerine getiriyorumm.. Ağlıyorumm Sabah olmaya başladı Yeryüzü uyanıyor gitmeliyimm Şimdi sahte gülüşlerle güneşleyimm Yavaş yavaş doğuyorumm,çoktan ölmüş olmama rağmen Yeryüzü uyandı Aydınlık değilde gerçek karanlığın içindeyimm şimdi Gerçek ışık saçıyorumm sahte insanlara Ben çok yoruldumm En iyisi gece bitti Sen başla.. |