GİTME SAKIN
sensizliğin şehrinde
demirin ve betonun üzerinde can verir akşamlar bir boğuntudur nefesinden yoksun kılınmış havayı solumak senin şehrinde senin sokaklarında senin gecelerinde ayık dolaşan sensizlik ölümdür gitme sakın..! umarsızlığın sınırsız alanlarında bırakıpta gitme bu şehri güzelim mavisine bıçak çektiğim bu gök senin bu bir damla aşk için yanıp tutuşan şiirler bu şafak kızıllığına bürünmüş uykusuzluk senin hep senin bu şehir bu şehir ki... yokluğunda bilesin..! ancak bir yangın yeridir Kubilay Erkul |